ZAJĘCIA

ZAJĘCIA KOREKCYJNO- KOMPENSACYJNE

Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne są rodzajem terapii pedagogicznej (zwanej również terapią wychowawczą), ukierunkowanej na korygowanie i kompensowanie zaburzeń psychoruchowych dziecka jako jednej ze szczególnie ważnych przyczyn niepowodzeń w szkole. Zajęcia dedykowane są głównie dzieciom, którym brak opanowania pewnych umiejętności utrudnia prawidłowy rozwój. Grupa, w której odbywają się zajęcia jest niewielka, do pięciu osób, gdyż mała liczebność podnosi efektywność zajęć. Grupa jest  tworzona w oparciu o wiek uczestników oraz o konkretne zaburzenia rozwojowe. Zajęcia mają za zadanie rozwijać oraz aktywizować funkcje osobowościowe i intelektualne uczniów,  pomóc im w pełni uczestniczyć w procesie dydaktyczno-wychowawczym. Zajęcia są prowadzone przez pedagogów mających specjalne przygotowanie w obrębie terapii pedagogicznej. Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne skierowane są do dzieci wymagających indywidualnego podejścia, mało samodzielnych, łatwo rozpraszających się, nieśmiałych, z dysleksją rozwojową (dysleksja, dysortografia, dysgrafia).  Są polecane także uczniom, którzy mają zaburzenia funkcji wzrokowych, słuchowych czy ruchowych.

ZAJĘCIA REWALIDACYJNE

Zajęcia rewalidacyjne to zajęcia organizowane dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, wydanego ze względu na niepełnosprawność .Zajęcia rewalidacyjne nie stanowią formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Są to odrębne zajęcia organizowane dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, wydanego ze względu na niepełnosprawność. Są one organizowane na podstawie innych przepisów niż udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Sam termin rewalidacja pochodzi od łacińskich słów  re– znów, validus – mocny.  Oznacza przywracanie człowiekowi pełnej sprawności. Jest procesem wychowawczym, z zaplanowanymi celami, uwzględniającym wiedzę teoretyczną i działanie skierowane na osobę niepełnosprawną. Jest to usprawnianie zaburzonych funkcji rozwojowych i intelektualnych. Celem zajęć rewalidacyjnych nie jest wyrównywanie braków – jego celem jest stawianie na mocne strony dziecka oraz szukanie tego, co w nim najlepsze. Stąd w ramach tych zajęć nauczyciel – specjalista nie „nadrobi” zaległości w dodawaniu ułamków, rozróżniania strony biernej od czynnej czy innych baraków z różnych zajęć przedmiotowych.

Metody którymi posługuje się pedagog podczas zajęć z uczniem:

  • Metoda symultaniczno-sekwencyjna w pracy z dziećmi z trudnościami w czytaniu
  • Elementy pracy metodą Montessorii 
  • Elementy technik relaksacyjnych 
  • Elementy Metody Dobrego Startu
  • Techniki parateatralne
  • Elementy Terapii ręki 
  • Metoda Weroniki Sherborne
  • Ortograffiti
  • Kinezjologia edukacyjna
  • Robusiowa Ortografia 
  • Nauka wielozmysłowa 
  • Wykorzystywanie metod oraz mnemotechnik ułatwiających szybkie i skuteczne uczenie się
  • pismo Braille’a,
  • alfabetu Lorma
  • AAC- alternatywne i wspomagające metody komunikacji
  •  

TERAPIA PSYCHOLOGICZNA

W szkole odbywają się indywidualne zajęcia psychologiczne, na których uczniowie mają szansę: odkryć siebie, polubić siebie ze swoimi wadami i zaletami oraz nauczyć się radzenia sobie z różnymi trudnymi emocjami w życiu codziennym. Prowadzone są również zajęcia rozwijające uzdolnienia. Zajęcia mają na celu poprawę funkcjonowania emocjonalnego i społecznego uczniów, umożliwienie lepszego poznania siebie oraz nabycia nowych umiejętności interpersonalnych.

  1. Wspomaganie rozwoju samokontroli:
  2. wdrażanie do kontrolowania emocji,
  3. rozwijanie umiejętności radzenia sobie z trudnymi uczuciami,
  4. eliminowanie napięć emocjonalnych oraz negatywnych sądów poznawczych.
  5. Wspomaganie rozwoju społecznego:
  6. rozwijanie umiejętności rozwiązywania problemów, konfliktów,
  7. kształtowanie umiejętności pokonywania trudności w kontaktach interpersonalnych i rodzących się w ich następstwie negatywnych emocji,
  8. rozwijanie umiejętności komunikacyjnych oraz prospołecznych.
  9. Wspomaganie rozwoju emocjonalnego:
  10. kształtowanie uważnego słuchania drugiej osoby oraz zdolności dłuższego skupiania uwagi na wykonywanych czynnościach,
  11. kształtowanie pozytywnego obrazu własnej osoby, wzmacnianie poczucia własnej wartości,
  12. rozwijanie umiejętności rozpoznawania, rozumienia i wyrażania uczuć,
  13. uczenie konstruktywnego myślenia (zmianę sądów poznawczych).

Metody którymi posługuje się psycholog podczas zajęć z uczniem:

  • Elementy technik relaksacyjnych 
  • Elementy Metody Pozytywnej Dyscypliny
  • Elementy terapii poznawczo-behawioralnej
  • Techniki metod twórczych
  • Elementy artoterapii
  • Elementy integracji sensorycznej
  • Elementy Metody Dobrego Startu
  • Metoda Weroniki Sherborne
  • Kinezjologia edukacyjna
  • Nauka wielozmysłowa 
  • Trening umiejętności społecznych (TUS)
  • Terapia przez zabawę
  • Metody aktywizujące
  • Trening radzenia sobie z emocjami
  • Bajkoterapia
  • Metody projekcyjne
  • Drama
  • Stymulacja rozwoju społecznego (trening kompetencji społecznych)
  • Stymulacja rozwoju emocjonalno-motywacyjnego
  • Metoda wpływu osobistego,
  • Dialog, instrukcja,
  • Metody komunikacji wspierającej i wspomagającej

SOCJOTERAPIA

Celem tych zajęć jest usprawnienie kompetencji społecznych kluczowych dla prawidłowego funkcjonowania jednostek w społeczeństwie. Zajęcia w grupie rówieśniczej rozwijają komunikację rówieśniczą oraz poczucie pewności siebie. Ponadto uczniowie eksplorują świat emocji, starając się je rozpoznawać u siebie i innych, jak i prawidłowo je wyrażać. Poznają także istotę rówieśniczej współpracy, życzliwości oraz empatii, które są fundamentalne dla prawidłowego nawiązywania relacji obecnie i w przyszłości.

Metody którymi posługuje się trener socjoterapii podczas zajęć z uczniem:

Praca w grupie rówieśniczej opierająca się na grach i zabawach zawierających treści edukacji społecznej. W terapii zajęciowej wykorzystywane są elementy arteterapii, psychodramy, ludoterapii, oraz stosowany jest trening umiejętności społecznych. Elementy Metody Pozytywnej Dyscypliny.

BIOFEEDBACK 

Metoda Eeg – Biofeedbackopiera się na rejestrowaniu informacji pochodzących z mózgu w  ostaci różnej częstotliwości fal mózgowych za pomocą umieszczonych na skórze głowy elektrod i wyświetlaniu tych informacji na ekranie komputera. Klient posiadając na bieżąco dostęp do informacji zwrotnej na monitorze – może zmieniać wzorzec fal mózgowych, aby osiągnąć z góry ustalony cel. W ten sposób uczy się samoregulacji. Proces ten nazywamy wyuczoną normalizacją wzorców EEG. Jest to metoda treningowa, oparta na dwóch założeniach:

  1. aktywności elektrycznej mózgu – odzwierciedla stan psychiczny ucznia
  2. aktywność tę można trenować.

Nagradzanie odpowiedniego zachowania zwiększa prawdopodobieństwo jego wystąpienia w przyszłości. Zachowaniem wzmacnianym w metodzie EEG – Biofeedbak jest wytwarzanie określonych wzorców fal mózgowych. Nagrodą za takie zachowanie jest informacja o sukcesie przekazywana przez komputer za pomocą dźwięków i wyświetlanego obrazu. Nagradzanie zachowania, czyli sekwencji neurofizjologicznych zdarzeń „kształtuje” elementy tej sekwencji, zwiększając prawdopodobieństwo jej wystąpienia w przyszłości.

ZAJĘCIA DYDAKTYCZNO WYRÓWNAWCZE

Główne cele ZDW to pomoc w opanowaniu i utrwalaniu wiadomości przewidzianych w podstawie programowej dla danego etapu edukacyjnego, usprawnianie oraz nabywanie umiejętności potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania dziecka w szkole, zapewnienie warunków do odnoszenia sukcesów każdemu z uczniów oraz stworzenie przyjaznej, bezpiecznej atmosfery na zajęciach. Cele te dotyczą wszystkich uczestników zajęć. Ich realizowanie powinno prowadzić do stymulacji rozwoju dziecka, korygowania zaburzonych funkcji, zapobiegania powstawaniu problemów emocjonalnych wynikających z nieradzenia sobie na co dzień na zajęciach, kształtowania samodzielności, rozbudzania zainteresowań i motywacji do nauki.