LOGOPEDIA

TERAPIA LOGOPEDYCZNA ma na celu usprawnienie funkcji komunikacyjnej poprzez stopniowe korygowanie zakłóceń występujących podczas porozumiewania się. Terapia poprzedzona jest wywiadem, obserwacją oraz przeprowadzeniem specjalistycznych testów. Na tej podstawie logopeda stawia diagnozę i opracowuje program usprawniania.

METODY KTÓRYMI POSŁUGUJE SIĘ LOGOPEDA PODCZAS ZAJĘĆ Z UCZNIEM:

1.Ćwiczenia ortofoniczne (wstępne):

• ćwiczenia oddechowe,
• ćwiczenia fonacyjne,
• ćwiczenia kształtujące słuch fonemowy,
• ćwiczenia usprawniające motorykę narządów artykulacyjnych,
• ćwiczenia artykulacyjne,

2.Metoda wyjaśniania położenia narządów mowy.

3.Metoda wzrokowa (kontrola wzrokowa).

4.Metoda przekształceń artykulacyjnych.

5.Metoda mechaniczna.

6.Metoda autokontroli słuchowej.

7.Ćwiczenia kinestezji artykulacyjnej.

8.Metoda dotyku i czucia skórnego.

ZAKWALIFIKOWANIE DZIECKA NA TERAPIĘ LOGOPEDYCZNĄ:

We wrześniu w klasach pierwszych logopeda przeprowadza przesiewowe badania, które służą wykrywaniu zaburzeń rozwoju mowy i wczesnej profilaktyce zaburzeń mowy.

Przesiewowe badanie logopedyczne przeprowadzane jest w formie zabawy. Spontaniczna wypowiedź dziecka pozwala ocenić stan artykulacji głosek oraz zdolność wypowiadania się. Badaniu podlega również budowa i sprawność aparatu artykulacyjnego: warg, języka, żuchwy oraz ocena czynności fizjologicznych tj. oddychanie, gryzienie, żucie jak również połykanie.

Po przeprowadzeniu badań przesiewowych logopeda przekaże rodzicom informację o zaobserwowanych nieprawidłowościach lub ich braku oraz terminy oraz godziny spotkań z uczniami (nastąpi to najprawdopodobniej pod koniec września/początek października).

ZAKRES DZIAŁAŃ LOGOPEDY:

1. Przeprowadzenie badań przesiewowych służących wyłonieniu dzieci z zaburzeniami mowy (odbywają się we wrześniu);

2. Organizowanie pomocy logopedycznej;

3. Prowadzenie terapii indywidualnej oraz grupowej;

4. Podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji;      

5. Wspieranie działań wychowawczych oraz profilaktycznych nauczycieli;

6. Zalecanie ćwiczeń logopedycznych (w ramach pracy domowej) mających na celu utrwalenie wypracowanych na terapii logopedycznej postępów;

W ramach terapii logopedycznej dzieci wykonują liczne ćwiczenia, mające na celu eliminowanie zaburzeń mowy i wad wymowy. Są to m.in. ćwiczenia oddechowe, fonacyjne, głosowe, rozwijające pamięć, analizę i syntezę wzrokowo-słuchową. Ważnym ćwiczeniem jest usprawnianie motoryki narządów artykulacyjnych, czyli języka, warg, podniebienia miękkiego, policzków.

Reedukacja wad wymowy obejmuje korygowanie wadliwych głosek i wywoływanie głosek prawidłowych, a następnie ich utrwalanie w izolacji, sylabach, wyrazach, zdaniach oraz mowie spontanicznej. Zajęcia logopedyczne mają na celu także wzbogacanie słownika dzieci, umiejętności budowania swobodnej wypowiedzi pełnymi zdaniami, w poprawnej formie gramatycznej, ćwiczenie dykcji i płynnej wymowy.

JAKA JEST ROLA RODZICÓW DZIECI BIORĄCYCH UDZIAŁ W TERAPII LOGOPEDYCZNEJ?

Rodzice powinni:

1. Wspierać dziecko w terapii;                                                          

2. Dawać prawidłowe wzorce wymowy, czyli do dziecka zawsze mówić poprawnie, wyraźnie, bez używania tzw. języka dziecięcego;

3. Jeżeli zauważymy u dziecka wadę zgryzu, należy zapewnić mu opiekę ortodontyczną, gdyż może ona być przyczyną nieprawidłowej wymowy;

4. Słuchać wypowiedzi swoich pociech, zadawać pytania, dużo rozmawiać, opowiadać, czytać;

5. Nie zawstydzać dziecka wadliwą wymową, żądać by kilkakrotnie powtarzało swoją wypowiedź, bo może to spowodować zahamowanie dalszego rozwoju mowy. Możemy powtórzyć po dziecku, dając prawidłowy wzorzec wypowiedzi, ale bez zbędnego komentarza;

6. Dopilnować aby dziecko systematycznie uczęszczało na zajęcia;

7. Czuwać aby dziecko systematycznie wykonywało zalecone w ramach pracy domowej zadania;

Tylko taka postawa rodziców może przyczynić się do tego, aby dziecko osiągnęło terapeutyczny sukces.